2013 begint zonder American, Kees Petiet heeft besloten dat het na 3 jaar tijd is voor een andere band. Mooi is het als hij gedurende dat jaar laat weten dat ze ons eigenlijk wel gemist hebben en graag in 2014 weer gewoon op de nieuwjaarsparty willen hebben. En dat houden we elk jaar vol tot het einde, op 3 januari 2020.
Uiteindelijk wordt 2013 het jaar van enkele zeer gave optredens bij motorclubs. Allereerst spelen we op een groot feest bij motorclub Koeievaag in Oosterland. Daar hebben we al een keer gespeeld op hun Septoberfeest, maar nu hebben ze in juni een feest. In ons voorprogramma spelen de Baldrick Brothers, een zeer drukke avond voor Gudy en André dus. Maar het wordt echt geweldig. Gudy heeft zijn opname-apparaat aan het plafond getaped en later terugluisterend hoor je naast een behoorlijk goed optreden van ons alleen maar publiek dat uit z'n plaat gaat. Ik weet nog dat we Locomotive breath inzetten en dat er vanaf achter opeens een aantal hele blije motorrijders naar voor kwamen rennen. Om aan het eind van van elk refrein keihard Whoooohoho mee te schreeuwen. Dit is zo ongeveer het enige optreden geweest waarbij we onze afspraak "na Whole lotta rosie is het klaar" niet gestand hebben gedaan. We moesten daarna nog doorspelen van de overtuigende "El Presidente" Bokito, we werden er overigens ook extra voor betaald. En hij zorgde er eigenhandig voor dat de rijdende snackbar open bleef tot wij eindelijk een keer klaar waren met spelen.
Het tweede zeer gave optreden is tijdens het Mosseltreffen van motorclub The Lost Ones in Zierikzee. Op een vrijdagavond spelen aan het begin van een lang feestweekend voor een paar honderd motorrijders is echt een feest! En ze houden van goede muziek.
Ook spelen we in 2012, 2013 en 2014 op besloten feesten in Tilburg. Allemaal van, of via, ons bruidspaar Bertjan en Agnes. Stuk voor stuk ook heerlijke optredens met enthousiaste motorsleutelaars die van een goed brokje Rock houden.
In deze jaren spelen we ook verschillende malen op het biljart in Café Baarends. Met name tijdens ODP zijn de optredens geweldig. Volle kroeg, zelfs de ruimte achter het biljart staat vol. Vol biljart, zowel dat waar wij op staan als het tegenoverliggende biljart dat vol staat met dansend publiek. De tap draait overuren, wij spelen totdat het echt niet meer mag. De decibellen zijn ietwat teveel, daardoor mogen we op een gegeven moment niet meer terugkomen. Maar de herinnering aan die avonden op het biljart blijven. Verder doen we met name veel kroegoptredens tot en met 2015. Verschillende keren de Concurrent, Panta Rhei, Graaf van Buuren, Honky Tonk en enkele kroegen in Noord-Brabant en Zuid Holland. Memorabel is het optreden tijdens het 5-jarig bestaan van de Graaf van Buuren, wat een avond, wat een feest! Tot diep in de nacht is het weer onrustig in Kortgene.
Eén van de mooiste NoPointverhalen speelt zich af in de Concurrent in Vlissingen. We zijn aan t spelen, de kroeg is redelijk gevuld en het gaat lekker. Dan komt er een gezelschap binnen waarbij 1 persoon, met een leren pet op, een foudraal in zijn handen heeft. Hij knikt naar mij, ik knik terug en denk hem vaag te herkennen. Maar waarvan? Hij legt zijn foudraal op tafel, pakt er een dwarsfluit uit, en stapt het podium op. Wij spelen op dat moment Dreadlock Holliday en hij begint spontaan mee te spelen. Deze vage bekende blijkt Thijs van Leer en uiteindelijk weten we hem over te halen om ook Locomotive Breath met ons mee te spelen. Hebben we dat toch een keer met dwarsfluit kunnen doen. Achteraf komt hij nog even naar binnen om ons te complimenteren met onze leuke band en vraagt hij mij of ik ooit wel eens Hocus Pocus heb gezongen en of hij mij dan moet leren jodelen. Been there, done that! Supergave herinnering. Doet me terugdenken aan die keer als jonkies met Small Inconvenience in 't Oude Pothuys in Utrecht in 1991 waarbij een kerel aan de bar tegen onze drummer zei dat we een erg gave uitvoering van "I said no" van Gruppo Sportivo hebben gespeeld. Hij speelt het ook wel eens. "speel je ook in een coverband dan?" vraagt onze drummer? Nee, ik ben de bassist van Gruppo Sportivo...
Krentjes in de pap zijn dat.
Herman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten